شروعی زیبا در وبلاگ

آوینم

با اینکه پس از  4 سال نوشتن در وبلاگت رو آغاز کردم می تونم بگم تمام لحظه های زیبای با هم بودنمان ، خاطرات و عکسهای زیبایت این وقفه را جبران میکند . نازنینم  باید بگم نوشتن خاطراته هر لحظه با تو بودن، نه در جمله و نه در صفحه و بیان نمی گنجد .   با همه مشغله هایم برای تو دخترآروم و باهوشم می نویسم و خاطرات با هم بودنمان را یکی یکی از نو ورق می زنیم تا مامان زهره بتونه بیش از پیش  عشقش و حس مقدس مادریش رو که  بیانش وصف ناپذیره برات بگه .